ψῦξις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ψῦξῐς	αἱ	ψύξεις
γενική	τῆς	ψύξεως	τῶν	ψύξεων
δοτική	τῇ	ψύξει	ταῖς	ψύξεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ψῦξῐν	τὰς	ψύξεις
κλητική ὦ!		ψῦξῐ		ψύξεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ψύξει
γεν-δοτ	τοῖν		ψυξέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πόλις' όπως «πόλις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ψῦξις < (ψύχω) ψυξ- + -ις

Ουσιαστικό

ψῦξις-ψύξεως

• μέσο ψύξης, τρόπος ή μέσο για να ψύχεται κάτι

  ⮡  χιόνος ἢ ἄλλης ψύξιος

Σύνθετα

• ἀνάψυξις
• διάψυξις
• ἔκψυξις
• ἔμψυξις
• ἐπίψυξις
• κατάψυξις
• μετάψυξις
• περίψυξις

Συγγενικά

• ψυχεινός
• ψῦχος
• ψυχρός
• ψυχρότης

→ και δείτε τη λέξη ψύχω

Πηγές

• ψῦξις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ψῦξις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.