φινίρω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

φινίρω < (άμεσο δάνειο) ιταλική finir(e) (τελειώνω, σπανιότερα: τελειοποιώ) + -ω < → και δείτε το λατινικό finis (τέλος)

Προφορά

ΔΦΑ : /fiˈni.ro/

τυπογραφικός συλλαβισμός : φι‐νί‐ρω

Ρήμα

φινίρω, πρτ.: φινίριζα, αόρ.: φινίρισα, παθ.φωνή: φινιρίζομαι, π.αόρ.: φινιρίστηκα, μτχ.π.π.: φινιρισμένος

1. (λαϊκότροπο) κάνω τις τελευταίες επεξεργασίες σε κάτι

   ≈ συνώνυμα: τελειοποιώ

2. (ιδιωματικό όπως στα Επτάνησα ή λαϊκό)
   1. (αμετάβατο) τελειώνω, φαλιρίζω
   2. (αμετάβατο) τελειώνω, καταντάω εν τέλει

      ※  Διονύσιος Ρώμας, 1906-1961. «Το ρεμπελιό των ποπολάρων» στις τριλογίες Περίπλους απόσπασμα@books.google

      Έτσι φινίρισα να μπαρκάρω σ' ευτούνο δω το πλεούμενο και ν' αρμενίζω μέρα μπαίνει μέρα βγαίνει για τη φαμόζα Πόλη, τη μυριοτραγουδισμένη, που τσι επαίνους για τσι εμορφιές και τα πλούτια τση ακούμε τζα από τα μικράτα μας

Συγγενικά

• φινίρισμα
• φινιρισμένος
• φινιριστήριο

Δείτε επίσης

• φινάλε
• φίνις

Κλίση

• → λείπει η κλίση

Μεταφράσεις

    φινίρω