τριετηρίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	τριετηρίς	αἱ	τριετηρίδες
γενική	τῆς	τριετηρίδος	τῶν	τριετηρίδων
δοτική	τῇ	τριετηρίδῐ	ταῖς	τριετηρίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	τριετηρίδᾰ	τὰς	τριετηρίδᾰς
κλητική ὦ!		τριετηρίς*		τριετηρίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τριετηρίδε
γεν-δοτ	τοῖν		τριετηρίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τριετηρίς < τρι- + -ετηρίς < τριέτηρος. Σε επιθετική λειτουργία και ουσιαστικοποιημένο: εννοείται θηλυκό ουσιαστικό όπως περίοδος, ἑορτή.

Ουσιαστικό

τριετηρίς, -ίδος θηλυκό

1. (σε επιθετική λειτουργία) τριετής, που γίνεται κάθε τρία έτη (εννοείται ἑορτή)
2. (ουσιαστικοποιημένο) τριετηρίδα (εννοείται περίοδος)

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις τριέτηρος, τριετής, τρία και ἔτος

Πηγές

• τριετηρίς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• τριετηρίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.