τζαμπατζής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	τζαμπατζής	οι	τζαμπατζήδες
γενική	του	τζαμπατζή	των	τζαμπατζήδων
αιτιατική	τον	τζαμπατζή	τους	τζαμπατζήδες
κλητική		τζαμπατζή		τζαμπατζήδες
Κατηγορία όπως «μπαλωματής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τζαμπατζής < τουρκική cabacι < caba (ελεύθερος) < οθωμανική τουρκική جابا < αραβική جبى (jabā)

Προφορά

ΔΦΑ : /d͡za.baˈd͡zis/

Ουσιαστικό

τζαμπατζής αρσενικό (θηλυκό τζαμπατζού)

1. (μειωτικό) που συστηματικά προσπαθεί να αποκτήσει ή να απολαύσει κάτι δωρεάν, τζάμπα, χωρίς να πληρώσει
   • (ειδικότερα) που παρακολουθεί μια παράσταση, συναυλία χωρίς να έχει πληρώσει εισιτήριο, αλλά με πρόσκληση ή συνοδεύοντας κάποιον
2. (μειωτικό) που προτιμάει φτηνιάρικα πράγματα

Άλλες μορφές

• τσαμπατζής

Δείτε επίσης

• λαθραναγνώστης
• λαθρεπιβάτης

Μεταφράσεις

    τζαμπατζής

γαλλικά : resquilleur (fr)

Πηγές

• τζαμπατζής - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• τζαμπατζής - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)