τετράπτυχος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	τετράπτυχος	τετράπτυχη	τετράπτυχο
γενική	τετράπτυχου	τετράπτυχης	τετράπτυχου
αιτιατική	τετράπτυχο	τετράπτυχη	τετράπτυχο
κλητική	τετράπτυχε	τετράπτυχη	τετράπτυχο
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	τετράπτυχοι	τετράπτυχες	τετράπτυχα
γενική	τετράπτυχων	τετράπτυχων	τετράπτυχων
αιτιατική	τετράπτυχους	τετράπτυχες	τετράπτυχα
κλητική	τετράπτυχοι	τετράπτυχες	τετράπτυχα

Ετυμολογία

τετράπτυχος < τετρα- + πτυχή

Επίθετο

τετράπτυχος, -η, -ο

1. αυτός που έχει τέσσερις πτυχές
2. ο διπλωμένος στα τέσσερα

Μεταφράσεις

    τετράπτυχος