ταμιεῖον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	τᾰμῐ-
ονομαστική	τὸ	ταμιεῖον	τὰ	ταμιεῖᾰ
γενική	τοῦ	ταμιείου	τῶν	ταμιείων
δοτική	τῷ	ταμιείῳ	τοῖς	ταμιείοις
αιτιατική	τὸ	ταμιεῖον	τὰ	ταμιεῖᾰ
κλητική ὦ!		ταμιεῖον		ταμιεῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ταμιείω
γεν-δοτ	τοῖν		ταμιείοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «στοιχεῖον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ταμιεῖον < τέμνω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *tem- (κόβω) • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

ταμιεῖον ουδέτερο

1. θησαυροφυλάκιο
2. κατάστημα
3. αποθήκη
4. υδροταμιευτήρας, δεξαμενή
5. δωμάτιο, καμαράκι

Άλλες μορφές

• ταμιεία
• ταμεῖον
• ταμῖον

Πηγές

• ταμιεῖον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ταμιεῖον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.