σύλφη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	σύλφα	οι	σύλφες
γενική	της	σύλφας	των	(συλφών)
αιτιατική	τη	σύλφα	τις	σύλφες
κλητική		σύλφα		σύλφες
Κατηγορία όπως «νότα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύλφη < (λόγιο δάνειο) γαλλική sylphe < νεολατινική sylphus

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈsil.fi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σύλ‐φη

Ουσιαστικό

σύλφη θηλυκό

• νεράιδα της κελτικής μυθολογίας

  ≈ συνώνυμα: συλφίδα

Συγγενικά

• συλφίδα

Μεταφράσεις

    σύλφη

γαλλικά : sylphe (fr)

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)