σύλληψις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	σύλληψῐς	αἱ	συλλήψεις
γενική	τῆς	συλλήψεως	τῶν	συλλήψεων
δοτική	τῇ	συλλήψει	ταῖς	συλλήψεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	σύλληψῐν	τὰς	συλλήψεις
κλητική ὦ!		σύλληψῐ		συλλήψεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συλλήψει
γεν-δοτ	τοῖν		συλληψέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύλληψις < συλλαμβάνω, συλληψ- < συλληπ- + -σις > -ψις. Μορφολογικά αναλύεται σε σύλ- + λῆψις

Ουσιαστικό

σύλληψις, -εως θηλυκό

1. η λήψη από κοινού
2. σύλληψη (αιχμαλώτιση]])
3. σύλληψη (εμβρύου, γονιμοποίηση, η αρχή της εγκμοσύνης

Άλλες μορφές

• παλαιός αττικός τύπος : ξύλληψις
• ιωνικός τύπος : {σύλλαψις

Συγγενικά

• ἐπισύλληψις
• → δείτε τις λέξεις συλλαμβάνω, σύν, λῆψις και λαμβάνω

Πηγές

• σύλληψις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σύλληψις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.