συνείδησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	συνειδησι-, συνειδησε-
ονομαστική	ἡ	συνείδησῐς	αἱ	συνειδήσεις
γενική	τῆς	συνειδήσεως	τῶν	συνειδήσεων
δοτική	τῇ	συνειδήσει	ταῖς	συνειδήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	συνείδησῐν	τὰς	συνειδήσεις
κλητική ὦ!		συνείδησῐ		συνειδήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συνειδήσει
γεν-δοτ	τοῖν		συνειδησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συνείδησις < θέμα συν-ειδ- όπως στο συνειδέναι του σύνοιδα + -ησις. Μορφολογικά αναλύεται σε συν- + εἴδησις.

Ουσιαστικό

συνείδησις, -εως θηλυκό

• επίγνωση, συναίσθηση, συνείδηση, αυτοεπίγνωση

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις σύνοιδα, σύν, εἰδέναι και οἶδα

Πηγές

• συνείδησις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• συνείδησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.