συνακολουθία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συνακολουθία	οι	συνακολουθίες
γενική	της	συνακολουθίας	των	συνακολουθιών
αιτιατική	τη	συνακολουθία	τις	συνακολουθίες
κλητική		συνακολουθία		συνακολουθίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συνακολουθία < ελληνιστική κοινή συνακολουθία < αρχαία ελληνική συνακόλουθος < σύν + ἀκόλουθος

Ουσιαστικό

συνακολουθία θηλυκό

• (αρχαιοπρεπές) το να είναι κάτι συνακόλουθο, η ιδιότητα του συνακόλουθου, αλληλουχία γεγονότων, καταστάσεων ή φαινομένων, όπου το ένα επακολουθεί φυσικά ή λογικά το άλλο, δημιουργώντας μια αδιάσπαστη συνέχεια

Μεταφράσεις

    συνακολουθία

Πηγές

• συνακολουθία - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• συνακολουθία - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
• συνακολουθία - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998), λήμμα: συνακόλουθος