συβαρίτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	συβαρίτης	οι	συβαρίτες
γενική	του	συβαρίτη	των	συβαριτών
αιτιατική	τον	συβαρίτη	τους	συβαρίτες
κλητική		συβαρίτη		συβαρίτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συβαρίτης < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική Συβαρίτης, σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική sybarite

Προφορά

ΔΦΑ : /si.vaˈɾi.tis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : συ‐βα‐ρί‐της

Ουσιαστικό

συβαρίτης αρσενικό (θηλυκό: συβαρίτισσα)

• (λόγιο) μαλθακός, τρυφηλός, φιλήδονος

Συνώνυμα

• πιλαφάς (λαϊκό, παρωχημένο)

Συγγενικά

• συβαριτικός
• συβαριτισμός
• συβαρίτισσα
• → δείτε τη λέξη Σύβαρη

Δείτε επίσης

• Σύβαρη στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    συβαρίτης

γαλλικά : sybarite (fr)