στόλαρχος
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ο | στόλαρχος | οι | στόλαρχοι |
| γενική | του | στόλαρχου & στολάρχου |
των | στόλαρχων & στολάρχων |
| αιτιατική | τον | στόλαρχο | τους | στόλαρχους & στολάρχους |
| κλητική | στόλαρχε | στόλαρχοι | ||
| Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι. | ||||
| Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- στόλαρχος > (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή στόλαρχος.[1] Συγχρονικά αναλύεται σε στόλ(ος) + -αρχος < άρχω
Προφορά
επεξεργασία
- ΔΦΑ : /ˈsto.laɾ.xos/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : στό‐λαρ‐χος
Ουσιαστικό
επεξεργασία
στόλαρχος αρσενικό
- (ναυτικός όρος) επικεφαλής πολεμικού στόλου
Σημειώσεις
επεξεργασία- τίτλος, και όχι επίσημος βαθμός του πολεμικού ναυτικού
Μεταφράσεις
επεξεργασία
στόλαρχος
|
|
Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ στόλαρχος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
Αρχαία ελληνικά (grc)
επεξεργασία Ετυμολογία
επεξεργασία
Ουσιαστικό
επεξεργασία
στόλαρχος αρσενικό
Άλλες μορφές
επεξεργασία Αναφορές
επεξεργασία
- στόλαρχος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.