στιμάρω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

στιμάρω < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική στιμάρω < ιταλική stimare < λατινική aestimare, απαρέμφατο ενεστώτα του aestimo < aes

Ρήμα

στιμάρω

• (λαϊκότροπο, ιδιωματικό) προσδιορίζω την αξία, εκτιμώ, αξιολογώ

  ⮡  Ο αγροφύλακας θα στιμάρει τη ζημιά που έκαναν τα ξένα ζώα στο χωράφι μου

Άλλες μορφές

• στιμέρνω

Συγγενικά

• στιμάρισμα

Μεταφράσεις

    στιμάρω

ιταλικά : stimare (it)

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

στιμάρω < (άμεσο δάνειο) ιταλική stimare

Ρήμα

στιμάρω

1. εκτιμώ, αποτιμώ

   ※  16ος/17ος αιώνας ⌘ Βαρούχας, Μανόλης. Νοταριακές πράξεις, Μοναστηράκι Αμαρίου (1597‑1613) (επιμ.) Bakker W.F. - Gemert Arnold F.van, Πανεπιστήμιο Κρήτης, Ρέθυμνο, 1987, αριθμός 209, Εκτίμηση αξίας ελιοδέντρων, 2 (1-3), σελ.214 @anemi.lib.uoc.gr στην πρωτότυπη γραφή τους.

   ἦρθεν ὁ Κόστας Ἀσπρέας, ὁμότις καὶ στιμαδόρος τὶς ἐκλαμπροτάτις μας 'Ἀφεντίας, καὶ | εἶπεν μου πὸς ἐπίγεν καὶ εἶδεν καὶ ἐστιμάρισεν τζ' ελαῖς ὁπου ὁ ποταί μισερ Κοσταντίς Βαρούχας Μακριμάλις εἶχεν ἀγορασ|μένες,

   ※  16ος/17ος αιώνας ⌘ Βαρούχας, Μανόλης. Νοταριακές πράξεις, Μοναστηράκι Αμαρίου (1597‑1613) (επιμ.) Bakker W.F. - Gemert Arnold F.van, Πανεπιστήμιο Κρήτης, Ρέθυμνο, 1987, αριθμός 33, Τακτοποίηση χρέους, 12 (9-13), σελ.52 @anemi.lib.uoc.gr στην πρωτότυπη γραφή τους.

   Πρεζέν / τε καὶ κοτέντος ὁ ανοθεν κυρ- Τζανακις, ὁπου ὁ ἄνοθεν κυρ- Τζανάκις, στάντε ἰ ἄνοθεν κοτέντα τζι κερα-Ἐρ|γύνας, τζι μιτριγιάς του, ἔδοκεν τοῦ ἄνοθεν κυρ Ιωάννη Βαρούχα, τοῦ κουνιάδο του, για τα υπερπυρα τα ἑκατόν | πενηντα τα ἄνοθεν μίαν ἀγελέα μαύρι, τιν ὁπία ἐστιμάρισεν ὁ κυρ Τζανίς Βαρούχας Μαρκόπου / λος,

2. (μεταφορικά) υπολογίζω

   ※  16ος αιώνας, Ιάκωβος Τριβώλης, Ἱστορία τοῦ Ταγιαπιέρα, στίχ. 14 (10-16) @georgakas.lit.auth.gr

   Καὶ τοῦ πρέπει ἔνας στεντάρδος
   Ὡς γιὰ τὴν ἀποκοτία
   Καὶ τὴν πρόθυμον καρδία,
   Πὤχει μέσα στὸ κορμί του
   Δὲν στιμάρει τὴν ζωή του.
   Οὐδὲ χρήζει αὐτὸς λουμπάρδαις
   Τούρκους μὲ ἀνακαράδες.

   Émile Legrand (επιμ.), Ιστορία του Ταγιαπιέρα που την σημερνήν ημέρα σαν αυτόν ουδέν εφάνη εις όσ’ ορίζουν οι χριστιανοί. Ποίημα Ιακώβου του Τριβώλη επιμελεία τε και διορθώσει Αιμυλίου Λεγρανδίου, Πανδώρα, Αθήνα 1869.

Ρηματικοί τύποι

• ἐστιμάρισεν
• στιμάρει

Συγγενικά

• ἀστιμάριστος
• ἐστιμαρισμένος
• στιμαδόρος
• στιμαρισμένος

Σύνθετα

• ξαναστιμάρω

Πηγές

• Δημώδης Γραμματεία στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2015. Από τον Διγενή Ακρίτη (12ος αιώνας) έως την πτώση της Κρήτης (1669)