ὑπέρπυρον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ὑπέρπυρον < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου ὑπέρπυρος (αρχαία ελληνική, διάπυρος, πυρακτωμένος) < ὑπέρ- + γενική πυρός (πῦρ). Έλαβε το όνομα αυτό λόγω του χρώματος του.

Ουσιαστικό

ὑπέρπυρον ουδέτερο

• (νόμισμα) χρυσό νόμισμα του Βυζαντίου με ποικίλη αξία ανάλογα με την εποχή, το υπέρπυρο

Άλλες μορφές

• πέρπυρο
• πέρπυρον
• ὑπέρπυρο

Κλιτικοί τύποι

• ὑπέρπυρα (πληθυντικός)
• ὑπερπύρου (γενική ενικού)
• ὑπερπύρων (γενική πληθυντικού)

Δείτε επίσης

• βυζάντιν, πεζάντιν
• νόμισμα (ως συνώνυμο του υπέρπυρου)
• ὁλοκοτίνιν
• Hyperpyron στην αγγλική Βικιπαίδεια

Πηγές

• Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964). Μέγα λεξικόν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης. Αθήνα: Ελληνική Παιδεία. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

ὑπέρπυρον

1. (αρσενικό) ὑπέρπυρος, στην αιτιατική του ενικού
2. ουδέτερο του ὑπέρπυρος, στην ονομαστική, την αιτιατική και την κλητική του ενικού