σπουργιτάκι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	σπουργιτάκι	τα	σπουργιτάκια
γενική		—		—
αιτιατική	το	σπουργιτάκι	τα	σπουργιτάκια
κλητική		σπουργιτάκι		σπουργιτάκια
Η κατάληξη του πληθυντικού -ια προφέρεται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «παιδάκι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σπουργιτάκι < σπουργίτ(ι) ή σπουργίτ(ης) + υποκοριστικό επίθημα -άκι

Προφορά

ΔΦΑ : /spuɾ.ʝiˈta.ci/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σπουρ‐γι‐τά‐κι

Ουσιαστικό

σπουργιτάκι ουδέτερο

• υποκοριστικό του σπουργίτι, μικρός σπουργίτης

  ≈ συνώνυμα: στρουθί

Συγγενικά

• σπούργιτας

Μεταφράσεις

για γλώσσες που δεν διαχωρίζουν το υποκοριστικό σε αυτόν τον όρο (ή γενικά) δείτε σπουργίτης

    σπουργιτάκι