σέμνωμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	σέμνωμα	τα	σεμνώματα
γενική	του	σεμνώματος	των	σεμνωμάτων
αιτιατική	το	σέμνωμα	τα	σεμνώματα
κλητική		σέμνωμα		σεμνώματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σέμνωμα < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή σέμνωμα

Ουσιαστικό

σέμνωμα ουδέτερο

• (λόγιο) καύχημα, καμάρι

Μεταφράσεις

    σέμνωμα

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

σέμνωμα < ελληνιστική κοινή σέμνωμα

Ουσιαστικό

σέμνωμα ουδέτερο, κατά κανόνα στον πληθυντικό

• σεμνώματα: οι μεγάλοι ή σπουδαίοι λόγοι

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

σέμνωμα < αρχαία ελληνική σεμνόω / σεμνῶ

Ουσιαστικό

σέμνωμα ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

1. μεγαλοπρέπεια
2. αξιοπρέπεια
3. κόσμημα, στολίδι

Πηγές

• σέμνωμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.