ρουκέτα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ρουκέτα	οι	ρουκέτες
γενική	της	ρουκέτας	των	ρουκετών
αιτιατική	τη	ρουκέτα	τις	ρουκέτες
κλητική		ρουκέτα		ρουκέτες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ρουκέτα < (άμεσο δάνειο) βενετική rocheta με τροπή [o] > [u] λόγω της παρουσίας του [κ] υποκοριστικό του rocca (ηλακάτη, ρόκα). Δείτε και την ιταλική rocchetta.

Προφορά

ΔΦΑ : /ɾuˈce.ta/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ρου‐κέ‐τα

παρώνυμο: ρακέτα

Ουσιαστικό

ρουκέτα θηλυκό

1. είδος πυροτεχνήματος σε σχήμα μικρού πυραύλου

   Διοικητής Τμήματος αποφάσισε να συλλάβει μετά από καταγγελία πέντε νεαρούς, που έκαναν ό,τι εδώ και μήνες οι περισσότεροι Βρονταδούσοι, ρουκέτες... Βέβαια, οι συγκεκριμένες που κατασχέθηκαν αποδείχθηκαν τζούφιες, αφού δεν είχαν φιτίλι, ρουκετόξυλα και μπορεί να είναι και άδειες ή προπέρσινες... (από την ημερήσια εφημερίδα της Χίου "Η Αλήθεια", 4-4-2009)

2. όπλο μεσαίου βεληνεκούς σε σχήμα μικρού πυραύλου που εκτοξεύεται από ειδικό όπλο (ρουκετοβόλο)
3. (μεταφορικά) απρόσμενη δήλωση που αναμένεται να προκαλέσει θόρυβο
4. (μεταφορικά) εμετός βρέφους που εκτοξεύεται με δύναμη

Άλλες μορφές

• ροκέτα

Μεταφράσεις

    ρουκέτα

αγγλικά : rocket (en) γαλλικά : roquette (fr) ρωσικά : ракета (ru)