ρίμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ρίμα	οι	ρίμες
γενική	της	ρίμας	των	ριμών
αιτιατική	τη	ρίμα	τις	ρίμες
κλητική		ρίμα		ρίμες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ρίμα < (άμεσο δάνειο) ιταλική rima < γαλλική rime < πρωτογερμανική *rīmą (υπολογισμός, αριθμός) < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *rēy- / *rī- (μετρώ, προσθέτω)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈɾi.ma/

ομόηχο: ρήμα

Ουσιαστικό

ρίμα θηλυκό

• η ομοιοκαταληξία

Συγγενικά

• ριμαδόρος

Μεταφράσεις

    ρίμα

→ δείτε τη λέξη ομοιοκαταληξία