πυρπόληση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πυρπόληση	οι	πυρπολήσεις
γενική	της	πυρπόλησης*	των	πυρπολήσεων
αιτιατική	την	πυρπόληση	τις	πυρπολήσεις
κλητική		πυρπόληση		πυρπολήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, πυρπολήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πυρπόληση < ελληνιστική κοινή πυρπόλησις < αρχαία ελληνική πυρπολέω / πυρπολῶ < πυρπόλος < πῦρ + πέλω

Ουσιαστικό

πυρπόληση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του πυρπολώ

Μεταφράσεις

    πυρπόληση

γαλλικά : incendie (fr), destruction (fr) par le feu (fr)