πρᾶγμα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	πρᾶγμᾰ	τὰ	πράγμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	πράγμᾰτος	τῶν	πραγμᾰ́των
δοτική	τῷ	πράγμᾰτῐ	τοῖς	πράγμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	πρᾶγμᾰ	τὰ	πράγμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		πρᾶγμᾰ		πράγμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πράγμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		πραγμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κτῆμα' όπως «κτῆμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρᾶγμα < (πράττω), θέμα *πρακ- + -μα με ηχηροποίηση πριν τον φθόγγο [m]

Ουσιαστικό

πρᾶγμα ουδέτερο

• κάτι που έχει παραχθεί, έχει γίνει, έχει δημιουργηθεί

Συγγενικά

• ...

Πηγές

• πρᾶγμα - Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής - Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2006‑2008. greek‑language.gr
• πρᾶγμα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πρᾶγμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.