πρόσηβος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	πρόσηβος	τὸ	πρόσηβον
γενική	τοῦ/τῆς	προσήβου	τοῦ	προσήβου
δοτική	τῷ/τῇ	προσήβῳ	τῷ	προσήβῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	πρόσηβον	τὸ	πρόσηβον
κλητική ὦ!		πρόσηβε		πρόσηβον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	πρόσηβοι	τὰ	πρόσηβᾰ
γενική	τῶν	προσήβων	τῶν	προσήβων
δοτική	τοῖς/ταῖς	προσήβοις	τοῖς	προσήβοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	προσήβους	τὰ	πρόσηβᾰ
κλητική ὦ!		πρόσηβοι		πρόσηβᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	προσήβω	τὼ	προσήβω
γεν-δοτ	τοῖν	προσήβοιν	τοῖν	προσήβοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πρόσηβος < πρόσ- + -ηβος (< ἥβη)

Επίθετο

πρόσηβος, -ος, -ον

• που πλησιάζει την εφηβική ηλικία

  ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ξενοφῶν, Κύρου Παιδεία, 1, 4.4 @scaife.perseus

  ὡς δὲ προῆγεν αὐτὸν ὁ χρόνος σὺν τῷ μεγέθει εἰς ὥραν τοῦ πρόσηβον γενέσθαι, ἐν τούτῳ δὴ τοῖς μὲν λόγοις μανοτέροις ἐχρῆτο καὶ τῇ φωνῇ ἡσυχαιτέρᾳ, αἰδοῦς δʼ ἐνεπίμπλατο ὥστε καὶ ἐρυθραίνεσθαι ὁπότε συντυγχάνοι τοῖς πρεσβυτέροις, καὶ τὸ σκυλακῶδες τὸ πᾶσιν ὁμοίως προσπίπτειν οὐκέθʼ ὁμοίως προπετὲς εἶχεν.

  ※  2/3ος κε αιώνας ⌘ Ἀθήναιος ὁ Nαυκρατίτης, Δειπνοσοφισταί, 12, 70 @scaife.perseus, @el.wikisource

  τῷ εὐδαιμονικῷ καλου μένῳ Ἀναξάρχῳ διὰ τὴν τῶν χορηγησάντων ἄγνοιαν περιπεσούσης ἐξουσίας γυμνὴ μὲν ᾠνοχόει παιδίσκη πρόσηβος ἡ προκριθεῖσα διαφέρειν ὥρᾳ τῶν ἄλλων, ἀνασύρουσα πρὸς ἀλήθειαν τὴν τῶν οὕτως αὐτῇ χρωμένων ἀκρασίαν.

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη ἥβη

Πηγές

• πρόσηβος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πρόσηβος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.