πολύσπαστον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	πολύσπαστον	τὰ	πολύσπαστᾰ
γενική	τοῦ	πολυσπάστου	τῶν	πολυσπάστων
δοτική	τῷ	πολυσπάστῳ	τοῖς	πολυσπάστοις
αιτιατική	τὸ	πολύσπαστον	τὰ	πολύσπαστᾰ
κλητική ὦ!		πολύσπαστον		πολύσπαστᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πολυσπάστω
γεν-δοτ	τοῖν		πολυσπάστοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πολύσπαστον < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου πολύσπαστο. Μορφολογικά αναλύεται σε πολύ- + αρχαία ελληνική σπάω, σπασ- + -τον

Ουσιαστικό

πολύσπαστον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• πολύσπαστο, πολύσπαστος μηχανισμός όπως πολύσπαστη τροχαλία

Συγγενικά

• → δείτε τους όρους -σπαστος και σπάω

Κλιτικός τύπος επιθέτου

πολύσπαστον (ελληνιστική κοινή)

1. αιτιατική ενικού, αρσενικού ή θηλυκού γένους του πολύσπαστος
2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του πολύσπαστος

Πηγές

• πολύσπαστος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πολύσπαστον, πολύσπαστος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.