ποιήσας

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	ποιήσᾱς	ἡ	ποιήσᾱσᾰ	τὸ	ποιῆσᾰν
γενική	τοῦ	ποιήσᾰντος	τῆς	ποιησᾱ́σης	τοῦ	ποιήσᾰντος
δοτική	τῷ	ποιήσᾰντῐ	τῇ	ποιησᾱ́σῃ	τῷ	ποιήσᾰντῐ
αιτιατική	τὸν	ποιήσᾰντᾰ	τὴν	ποιήσᾱσᾰν	τὸ	ποιῆσᾰν
κλητική ὦ!		ποιήσᾱς		ποιήσᾱσᾰ		ποιῆσᾰν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ποιήσᾰντες	αἱ	ποιήσᾱσαι	τὰ	ποιήσᾰντᾰ
γενική	τῶν	ποιησᾰ́ντων	τῶν	ποιησᾱσῶν	τῶν	ποιησᾰ́ντων
δοτική	τοῖς	ποιήσᾱσῐ(ν)	ταῖς	ποιησᾱ́σαις	τοῖς	ποιήσᾱσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς	ποιήσᾰντᾰς	τὰς	ποιησᾱ́σᾱς	τὰ	ποιήσᾰντᾰ
κλητική ὦ!		ποιήσᾰντες		ποιήσᾱσαι		ποιήσᾰντᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ποιήσᾰντε	τὼ	ποιησᾱ́σᾱ	τὼ	ποιήσᾰντε
γεν-δοτ	τοῖν	ποιήσᾰ́ντοιν	τοῖν	ποιησᾱ́σαιν	τοῖν	ποιησᾰ́ντοιν
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'λύσας' όπως «νικήσας» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

ποιήσας, -ασα, -αν

• μετοχή ενεργητικού αορίστου (ἐποίησα) του ρήματος ποιέω / ποιῶ

  ※ 5ος πκε αιώνας  ⌘ Ἡρόδοτος, Ἱστορίαι, 9 (Καλλιόπη), 37.3

  ταῦτα δὲ ποιήσας, ὥστε φυλασσόμενος ὑπὸ φυλάκων, διορύξας τὸν τοῖχον ἀπέδρη ἐς Τεγέην,

  Κι αφού έκανε αυτά, καθώς τον φρουρούσαν δεσμοφύλακες, άνοιξε τρύπα στον τοίχο κι απέδρασε στην Τεγέα·

  Μετάφραση (1995): Ηλίας Σπυρόπουλος. Αθήνα:Γκοβόστης @greek‑language.gr