πατούχα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πατούχα	οι	πατούχες
γενική	της	πατούχας		—
αιτιατική	την	πατούχα	τις	πατούχες
κλητική		πατούχα		πατούχες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πατούχα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική πατούχα

Προφορά

ΔΦΑ : /paˈtu.xa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πα‐τού‐χα

Ουσιαστικό

πατούχα θηλυκό (ιδιωματικό)

• άλλη μορφή του πατούσα

  άλλες μορφές: πατούνα (στα κρητικά: πατίχα)

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη πάτος

Πηγές

• πατούσα (κ. διαλεκτ. πατούνα, πατούχα) - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)
• s.v. πατούσα - Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Αυτή η σελίδα μπήκε στον κατάλογο των σελίδων που χρειάζονται επιμέλεια και έλεγχο Παρακαλούμε συμπληρώστε, τεκμηριώστε το λήμμα και βγάλτε αυτή την ετικέτα εάν θεωρείτε ότι το λήμμα ανταποκρίνεται στα κριτήρια του Βικιλεξικού. Για έλεγχο. τονισμού.

Ετυμολογία

πατούχα < πάτ(ος) + -οῦχα (< ἔχω)

Ουσιαστικό

πατούχα θηλυκό

• άλλη μορφή του πατούσα

Πηγές

• σελ.259, Τόμος 15 πατούσα (& πατούχα) - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.