παντοκράτορας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	παντοκράτορας	οι	παντοκράτορες
γενική	του	παντοκράτορα	των	παντοκρατόρων
αιτιατική	τον	παντοκράτορα	τους	παντοκράτορες
κλητική		παντοκράτορα		παντοκράτορες
Δείτε επίσης, «παντοκράτωρ»
Κατηγορία όπως «φύλακας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παντοκράτορας < παντοκράτωρ < πάντα + κραταιός < αρχαία ελληνική κάρτος και κράτος (ο σφοδρός ή πολύ ισχυρός)

Ουσιαστικό

παντοκράτορας αρσενικό

1. εκείνος που ελέγχει τα πάντα, ο παντοδύναμος, ο πανίσχυρος

   ο Καίσαρας ήταν παντοκράτορας στο απόγειο της δόξας του

2. (αγιογραφία, χριστιανισμός) (ειδικά στην ελληνορθόδοξη θρησκευτική ορολογία, με κεφαλαίο αρχικό) η παράσταση του Χριστού στον τρούλο της εκκλησίας

   στις δύσκολες στιγμές οι πιστοί προσεύχονται στον Παντοκράτορα

Δείτε επίσης

• Παντοκράτωρ στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    παντοδύναμος

αγγλικά : almighty (en)

    η παράσταση του Χριστού στον τρούλο

αγγλικά : Pantocrator (en)