πανεύφορος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	πανεύφορος	τὸ	πανεύφορον
γενική	τοῦ/τῆς	πανευφόρου	τοῦ	πανευφόρου
δοτική	τῷ/τῇ	πανευφόρῳ	τῷ	πανευφόρῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	πανεύφορον	τὸ	πανεύφορον
κλητική ὦ!		πανεύφορε		πανεύφορον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	πανεύφοροι	τὰ	πανεύφορᾰ
γενική	τῶν	πανευφόρων	τῶν	πανευφόρων
δοτική	τοῖς/ταῖς	πανευφόροις	τοῖς	πανευφόροις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	πανευφόρους	τὰ	πανεύφορᾰ
κλητική ὦ!		πανεύφοροι		πανεύφορᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	πανευφόρω	τὼ	πανευφόρω
γεν-δοτ	τοῖν	πανευφόροιν	τοῖν	πανευφόροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πανεύφορος (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική παν- + εὔφορος

Επίθετο

πανεύφορος, -ος, -ον (ελληνιστική κοινή)

• (σε λεξικό, επιτατικό επίθετο) πολύ εύφορος

Πηγές

• πανεύφορος σελ.5380 - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία. (συντομογραφίες & συγγραφέων)
• πανεύφορος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.