πίσυνος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	πίσυνος	τὸ	πίσυνον
γενική	τοῦ/τῆς	πισύνου	τοῦ	πισύνου
δοτική	τῷ/τῇ	πισύνῳ	τῷ	πισύνῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	πίσυνον	τὸ	πίσυνον
κλητική ὦ!		πίσυνε		πίσυνον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	πίσυνοι	τὰ	πίσυνᾰ
γενική	τῶν	πισύνων	τῶν	πισύνων
δοτική	τοῖς/ταῖς	πισύνοις	τοῖς	πισύνοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	πισύνους	τὰ	πίσυνᾰ
κλητική ὦ!		πίσυνοι		πίσυνᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	πισύνω	τὼ	πισύνω
γεν-δοτ	τοῖν	πισύνοιν	τοῖν	πισύνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πίσυνος < πείθομαι. Έχει σχηματιστεί κατ' αναλογία προς το επίθετο θάρσυνος

Επίθετο

πίσυνος -ος -ον

• που δείχνει απόλυτη εμπιστοσύνη , που βασίζεται σε κάποιον ή κάτι, εύπιστος, υπάκουος

  ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 18 (σ. Ὀδυσσέως καὶ Ἴρου πυγμή.), στίχ. 140 (139-140)

  πολλὰ δ᾽ ἀτάσθαλ᾽ ἔρεξα βίῃ καὶ κάρτεϊ εἴκων, | πατρί τ᾽ ἐμῷ πίσυνος καὶ ἐμοῖσι κασιγνήτοισι.

  έπραξα όμως αδικίες μεγάλες, στη δύναμή μου ενδίδοντας, | υπολογίζοντας στις πλάτες του πατέρα μου ή και των αδελφών μου.

  Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

  ※ 5ος πκε αιώνας  ⌘ Ἡρόδοτος, Ἱστορίαι, 1 (Κλειώ), 66.3

  οἱ δὲ πέδας φερόμενοι ἐπὶ Τεγεήτας ἐστρατεύοντο, χρησμῷ κιβδήλῳ πίσυνοι, ὡς δὴ ἐξανδραποδιούμενοι τοὺς Τεγεήτας.

  αλλά παίρνοντας μαζί τους δεσμά, κίνησαν με το στρατό τους εναντίον των Τεγεατών, εμπιστευμένοι στον κίβδηλο χρησμό, με την ιδέα πως θα εξανδραποδίσουν τους Τεγεάτες.

  Μετάφραση (1964): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης Αθήνα:Γκοβόστης @greek‑language.gr

  ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Σφῆκες, στίχ. 385 (385-386)

  δράσω τοίνυν ὑμῖν πίσυνος, καὶ —μανθάνετ᾽;— ἤν τι πάθω ᾽γώ, | ἀνελόντες καὶ κατακλαύσαντες θεῖναί μ᾽ ὑπὸ τοῖσι δρυφάκτοις.

  Θα το κάμω λοιπόν· δίνω βάση σ᾽ εσάς· κι αν χαθώ, | αφού με κλάψετε, θέλω από κάτω απ᾽ τα κάγκελα, εκεί στων δικών την καθέδρα, να γίνει η ταφή μου.

  Μετάφραση (1967): Θρασύβουλος Σταύρου, Αθήνα: Τυποβιβλιοτεχνική @greek‑language.gr

Άλλες μορφές

• πείσυνος

Πηγές

• πίσυνος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πίσυνος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.