πέρδιξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	περδῑκ- στον Αρχίλοχο: περδῐκ-
ονομαστική	ὁ/ἡ	πέρδιξ	οἱ/αἱ	πέρδικες
γενική	τοῦ/τῆς	πέρδικος	τῶν	περδίκων
δοτική	τῷ/τῇ	πέρδικῐ	τοῖς/ταῖς	πέρδιξῐ(ν)
αιτιατική	τὸν/τὴν	πέρδικᾰ	τοὺς/τὰς	πέρδικᾰς
κλητική ὦ!		πέρδιξ		πέρδικες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πέρδικε
γεν-δοτ	τοῖν		περδίκοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'φύλαξ' όπως «φύλαξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πέρδιξ, ήδη τον 7ο αιώνα στον Αρχίλοχο < αβέβαιης ετυμολογίας. Παραδοσιακά συνδέθηκε με το πέρδομαι από την ομοιότητα του ήχου στο πέταγμά της. Κατά τον Beekes, προέλευσης από την προελληνική .

Ουσιαστικό

πέρδιξ, -ικος αρσενικό ή θηλυκό

• (πτηνό) η πέρδικα

  ※  2/3ος κε αιώνας ⌘ Ἀθήναιος ὁ Nαυκρατίτης, Δειπνοσοφισταί, 9, 41 (9.41-42-43), όπως στο Απόσπασμα 126 του Αρχίλοχου @perseus.tufts.edu

  Πέρδιξ. τούτων πολλοὶ μὲν μέμνηνται, ὡς καὶ Ἀριστοφάνης, τοῦ δὲ ὀνόματος αὐτῶν ἔνιοι συστέλλουσι τὴν μέσην συλλαβήν, ὡς Ἀρχίλοχος:
        πτώσσουσαν ὥστε πέρδικα.

  ΣτΕ: μερικοί συστέλλουν τη μεσαία συλλαβή, με βράχυνση του ῐκ-

Άλλες μορφές

• κρητικός τύπος : πήριξ (στον Ησύχιο)

Παράγωγα

παράγωγα & σύνθετα

• ἀττικοπέρδιξ
• διαπερδικίζω
• διεκπερδικίζω
• ἐκπερδικίζω
• περδίκειος
• περδικιάς
• περδικιδεύς
• περδικικός
• περδίκιον
• περδίκιος
• περδικίτης
• περδικοθήρας
• περδικοτροφεῖον
• περδικοτρόφος
• Πέρδιξ
• συροπέρδιξ

Πηγές

• πέρδιξ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πέρδιξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.