ξενοπρεπής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ξενοπρεπής	η	ξενοπρεπής	το	ξενοπρεπές
γενική	του	ξενοπρεπούς*	της	ξενοπρεπούς	του	ξενοπρεπούς
αιτιατική	τον	ξενοπρεπή	την	ξενοπρεπή	το	ξενοπρεπές
κλητική		ξενοπρεπή(ς)		ξενοπρεπής		ξενοπρεπές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ξενοπρεπείς	οι	ξενοπρεπείς	τα	ξενοπρεπή
γενική	των	ξενοπρεπών	των	ξενοπρεπών	των	ξενοπρεπών
αιτιατική	τους	ξενοπρεπείς	τις	ξενοπρεπείς	τα	ξενοπρεπή
κλητική		ξενοπρεπείς		ξενοπρεπείς		ξενοπρεπή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ξενοπρεπής < αρχαία ελληνική ξένος + -πρεπής

Επίθετο

ξενοπρεπής

1. που ταιριάζει στους ξένους, τους χαρακτηρίζει

   το ντύσιμο του ήταν ξενοπρεπές, φαινόταν από μακριά πως δεν ήταν από εδώ

2. που είναι περίεργος, ασυνήθιστος

Μεταφράσεις

    ξενοπρεπής