ξαγοράρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ξαγοράρης	οι	ξαγοράρηδες
γενική	του	ξαγοράρη	των	ξαγοράρηδων
αιτιατική	τον	ξαγοράρη	τους	ξαγοράρηδες
κλητική		ξαγοράρη		ξαγοράρηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ξαγοράρης μεσαιωνική ελληνική και ἐξαγοράρης < ξαγορευτής και ἐξηγορευτής < μεσαιωνική ελληνική ξαγορεύω και ἐξαγορεύω (εξομολογώ)

Προφορά

ΔΦΑ : /ksa.ɣoˈɾa.ɾis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ξα‐γο‐ρά‐ρης

Ουσιαστικό

ξαγοράρης αρσενικό

• (ιδιωματικό) ο εξομολογητής, ο πνευματικός

Συγγενικά

• Ξαγοράρης (επώνυμο)
• ξαγορεύω
• ξαγορευτής