νουθέτηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	νουθέτηση	οι	νουθετήσεις
γενική	της	νουθέτησης*	των	νουθετήσεων
αιτιατική	τη	νουθέτηση	τις	νουθετήσεις
κλητική		νουθέτηση		νουθετήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, νουθετήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

νουθέτηση < αρχαία ελληνική νουθέτησις < νουθετέω < νόος / νοῦς + τίθημι

Ουσιαστικό

νουθέτηση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του νουθετώ

Μεταφράσεις

    νουθέτηση