μουράγιο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	μουράγιο	τα	μουράγια
γενική	του	μουράγιου	των	μουράγιων
αιτιατική	το	μουράγιο	τα	μουράγια
κλητική		μουράγιο		μουράγια
Με συνίζηση στην κατάληξη: προφέρεται ως παροξύτονο.
Κατηγορία όπως «πεύκο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μουράγιο < (άμεσο δάνειο) βενετική muragia

Προφορά

ΔΦΑ : /muˈɾa.ʝo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μου‐ρά‐γιο

Ουσιαστικό

μουράγιο ουδέτερο

• (ναυτικός όρος) η προκυμαία

  ※  Κάτω στον Πειραιά στο μουράγιο είπα να σκοτωθώ μα τον άγιο, μα έκανα υπομονή και κουράγιο κι ήρθα κρυφά τον παλιό μου καημό να σου 'πώ. (τραγούδι «Μάτια βουρκωμένα», στίχοι Νίκος Γκάτσος)

Μεταφράσεις

    μουράγιο

γαλλικά : jetée (fr)