μηνιαῖος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	μηνιαῖος	ἡ	μηνιαίᾱ & μηνιαῖος	τὸ	μηνιαῖον
γενική	τοῦ	μηνιαίου	τῆς	μηνιαίᾱς & μηνιαίου	τοῦ	μηνιαίου
δοτική	τῷ	μηνιαίῳ	τῇ	μηνιαίᾳ & μηνιαίῳ	τῷ	μηνιαίῳ
αιτιατική	τὸν	μηνιαῖον	τὴν	μηνιαίᾱν & μηνιαῖον	τὸ	μηνιαῖον
κλητική ὦ!		μηνιαῖε		μηνιαίᾱ & μηνιαῖε		μηνιαῖον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	μηνιαῖοι	αἱ	μηνιαῖαι & μηνιαῖοι	τὰ	μηνιαῖᾰ
γενική	τῶν	μηνιαίων	τῶν	μηνιαίων & μηνιαίων	τῶν	μηνιαίων
δοτική	τοῖς	μηνιαίοις	ταῖς	μηνιαίαις & μηνιαίοις	τοῖς	μηνιαίοις
αιτιατική	τοὺς	μηνιαίους	τὰς	μηνιαίᾱς & μηνιαίους	τὰ	μηνιαῖᾰ
κλητική ὦ!		μηνιαῖοι		μηνιαῖαι & μηνιαῖοι		μηνιαῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	μηνιαίω	τὼ	μηνιαίᾱ & μηνιαίω	τὼ	μηνιαίω
γεν-δοτ	τοῖν	μηνιαίοιν	τοῖν	μηνιαίαιν & μηνιαίοιν	τοῖν	μηνιαίοιν
Ο τύπος του θηλυκού σε -ος, λιγότερο συνηθισμένος. Μεταγενέστρο το δικατάληκτο -ος, -ος, ον
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'δίκαιος' όπως «γυναικεῖος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

μηνιαῖος < μήν + -ιαῖος

Επίθετο

μηνιαῖος, -α, -ον και αργότερα -ος, -ος, -ον

1. μηνιαίος
2. (ουσιαστικοποιημένο) τὰ μηνιαῖα: η έμμηνος ρύση, η εμμηνόρροια

Πηγές

• μηνιαῖος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• μηνιαῖος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.