μηδισμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μηδισμός	οι	μηδισμοί
γενική	του	μηδισμού	των	μηδισμών
αιτιατική	τον	μηδισμό	τους	μηδισμούς
κλητική		μηδισμέ		μηδισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μηδισμός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική Μηδισμός < Μῆδ(ος) (Μήδος) + -ισμός

Προφορά

ΔΦΑ : /mi.ðiˈzmos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μη‐δι‐σμός

Ουσιαστικό

μηδισμός αρσενικό

• (ιστορία) η συνεργασία με τους Πέρσες κατά τη διάρκεια των Περσικών Πολέμων (490 - 431 π.Χ.), η συμπαράταξη με τους Μήδους (συνεκδοχικά το περσικό κράτος), η υποστήριξή τους ή και απλώς η μίμηση του τρόπου ζωής τους, η προδοσία για οποιοδήποτε λόγο

  ⮡  ο Θεμιστοκλής κατηγορήθηκε για μηδισμό κι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Αθήνα, βρίσκοντας τελικά καταφύγιο στον Πέρση βασιλιά Αρταξέρξη

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις μηδίζω και Μήδος

Μεταφράσεις

    μηδισμός