μαρῖνος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	μαρῖνος	οἱ	μαρῖνοι
γενική	τοῦ	μαρίνου	τῶν	μαρίνων
δοτική	τῷ	μαρίνῳ	τοῖς	μαρίνοις
αιτιατική	τὸν	μαρῖνον	τοὺς	μαρίνους
κλητική ὦ!		μαρῖνε		μαρῖνοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μαρίνω
γεν-δοτ	τοῖν		μαρίνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «κῆπος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μαρῖνος < → λείπει η ετυμολογία

Σημείωση: Δεν σχετίζεται με το λατινικό marinus

Ουσιαστικό

μαρῖνος, -ου αρσενικό

• (ψάρι) είδος θαλάσσιου ψαριού

  ※  4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοτέλης, Τῶν περὶ τὰ ζῷα ἱστοριῶν, 6, 17 @scaife.perseus

  Κύουσι δὲ πλεῖστον χρόνον οὓς καλοῦσί τινες μαρίνους.

Πηγές

• μαρῖνος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.