μανούβρα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	μανούβρα	οι	μανούβρες
γενική	της	μανούβρας		—
αιτιατική	τη	μανούβρα	τις	μανούβρες
κλητική		μανούβρα		μανούβρες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μανούβρα < (άμεσο δάνειο) βενετική manuvra

Προφορά

ΔΦΑ : /maˈnu.vɾa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μα‐νού‐βρα

Ουσιαστικό

μανούβρα θηλυκό

1. ο ελιγμός κατά την οδήγηση ή πλοήγηση
2. (μεταφορικά) ο ελιγμός στη συμπεριφορά για να αποφευχθεί, για να αναβληθεί κάτι ανεπιθύμητο

Συνώνυμα

• μανουβράρισμα
• ελιγμός

Συγγενικά

• μανουβράρισμα
• μανουβράρω

Μεταφράσεις

    μανούβρα

αγγλικά : maneuver (en) γαλλικά : manoeuvre (fr)