λιτή

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	λιτή	οι	λιτές
γενική	της	λιτής	των	λιτών
αιτιατική	τη	λιτή	τις	λιτές
κλητική		λιτή		λιτές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λιτή < (διαχρονικό δάνειο) μεσαιωνική ελληνική λιτή < αρχαία ελληνική λιτή, θέμα λιτ- του ρήματος λίτομαι (ή λίσσομαι) (ικετεύω, θερμοπαρακαλώ), άγνωστης ετυμολογίας

Προφορά

ΔΦΑ : /liˈti/

τυπογραφικός συλλαβισμός : λι‐τή

ομόηχα: λιτοί, λυτή, λυτοί

Ουσιαστικό

λιτή θηλυκό

1. (χριστιανισμός) η μικρή ακολουθία που ψάλλεται συνήθως στα μοναστήρια και στους ενοριακούς ναούς κατά τις ολονυκτίες (και στις βραδινές Θ. Λειτουργίες) την παραμονή μεγάλων εορτών
2. (χριστιανισμός) ο εσωτερικός νάρθηκας των μοναστηριών (μονών), στον οποίο διεξάγεται η ακολουθία της λιτής

Δείτε επίσης

• λιτανεύω
• λιτανεία

Κλιτικός τύπος επιθέτου

λιτή

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, θηλυκού γένους του λιτός

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• «λιτή» -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• «λιτή» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «λιτή» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.