κόλωμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κόλωμα	τα	κολώματα
γενική	του	κολώματος	των	κολωμάτων
αιτιατική	το	κόλωμα	τα	κολώματα
κλητική		κόλωμα		κολώματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈko.lo.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κό‐λω‐μα

Ετυμολογία 1

κόλωμα < κολώνω, γραφή του κωλώνω + -μα

Ουσιαστικό

κόλωμα ουδέτερο

• άλλη γραφή του κώλωμα

Ετυμολογία 2

κόλωμα < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

κόλωμα ουδέτερο

• (ιδιωματικό, ναυτικός όρος, παρωχημένο) κομμάτι (όπως κομμάτι σε κλειδί αλυσίδας, όπως όταν δένεται ένα καΐκι, ένα πλεούμενο για να τραβηχτεί στη στεριά)

  ※  Α.Ι. Τζαμτζής, Η ναυτιλία του Πηλίου στην Τουρκοκρατία. Βιβλιοπωλείο της Εστίας, 1987σελ.76-77 αποσπάστατα@books.google [μεταγραφή σε μονοτονικό]

  ως που να ξενερίση το καΐκι και να στερεωθή πάνου στο στάχυ της ακρογιαλιάς […] πρώτη δουλειά του καπετάνιου και των βοηθών του ναυτών ήταν να δέση το καΐκι. Αυτό γενότανε μ' ένα κλειδί αλυσίδας «κόλωμα» όπως το λέγανε. […]

  Στο κεφάλι της, η τάλια είχε και μία τρύπα, απ' όπου δενότανε γερά με κόλωμα (κομμάτι) αλυσίδας στη «χωστή». Η χωστή γινότανε από χοντρούς κορμούς δέντρων που τους μπήγανε βαθυά στην άμμο, για στερέωμα, επειδή αυτή σήκωνε όλο το βάρος του καϊκιού που θα τραβούσανε έξω στην αμμουδιά.

  → δείτε και τις λέξεις παράγγι, στάχυ, τάλια, φαλάγγι και χωστή

Μεταφράσεις

    κόλωμα