κτενιζόμενος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	κτενιζόμενος	ἡ	κτενιζομένη	τὸ	κτενιζόμενον
γενική	τοῦ	κτενιζομένου	τῆς	κτενιζομένης	τοῦ	κτενιζομένου
δοτική	τῷ	κτενιζομένῳ	τῇ	κτενιζομένῃ	τῷ	κτενιζομένῳ
αιτιατική	τὸν	κτενιζόμενον	τὴν	κτενιζομένην	τὸ	κτενιζόμενον
κλητική ὦ!		κτενιζόμενε		κτενιζομένη		κτενιζόμενον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	κτενιζόμενοι	αἱ	κτενιζόμεναι	τὰ	κτενιζόμενᾰ
γενική	τῶν	κτενιζομένων	τῶν	κτενιζομένων	τῶν	κτενιζομένων
δοτική	τοῖς	κτενιζομένοις	ταῖς	κτενιζομέναις	τοῖς	κτενιζομένοις
αιτιατική	τοὺς	κτενιζομένους	τὰς	κτενιζομένᾱς	τὰ	κτενιζόμενᾰ
κλητική ὦ!		κτενιζόμενοι		κτενιζόμεναι		κτενιζόμενᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	κτενιζομένω	τὼ	κτενιζομένᾱ	τὼ	κτενιζομένω
γεν-δοτ	τοῖν	κτενιζομένοιν	τοῖν	κτενιζομέναιν	τοῖν	κτενιζομένοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λυόμενος' όπως «λυόμενος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

κτενιζόμενος, -η, -ον

• μετοχή μεσοπαθητικού ενεστώτα (κτενίζομαι) του ρήματος κτενίζω

  ※ 5ος↑ αιώνας  ⌘ Ἡρόδοτος, Ἱστορίαι, 7 (Πολύμνια), 208.3

  τοὺς μὲν δὴ ὥρα γυμναζομένους τῶν ἀνδρῶν, τοὺς δὲ τὰς κόμας κτενιζομένους.

  Έβλεπε λοιπόν άλλους άντρες να γυμνάζονται κι άλλους να χτενίζουν τα μαλλιά τους.

  Μετάφραση (1993): Ηλίας Σπυρόπουλος. Αθήνα:Γκοβόστης @greek‑language.gr

Πηγές

• κτενίζω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κτενίζω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• ΜΟΡΦΩ@ΛΟΓΕΙΟΝ