κρείσσων

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	κρείσσων	τὸ	κρεῖσσον
γενική	τοῦ/τῆς	κρείσσονος	τοῦ	κρείσσονος
δοτική	τῷ/τῇ	κρείσσονῐ	τῷ	κρείσσονῐ
αιτιατική	τὸν/τὴν	κρείσσονᾰ - κρείσσω	τὸ	κρεῖσσον
κλητική ὦ!		κρεῖσσον		κρεῖσσον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	κρείσσονες - κρείσσους	τὰ	κρείσσονᾰ - κρείσσω
γενική	τῶν	κρεισσόνων	τῶν	κρεισσόνων
δοτική	τοῖς/ταῖς	κρείσσοσῐ(ν)	τοῖς	κρείσσοσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	κρείσσονᾰς - κρείσσους	τὰ	κρείσσονᾰ - κρείσσω
κλητική ὦ!		κρείσσονες - κρείσσους		κρείσσονᾰ - κρείσσω
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	κρείσσονε	τὼ	κρείσσονε
γεν-δοτ	τοῖν	κρεισσόνοιν	τοῖν	κρεισσόνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'μείζων' όπως «μείζων» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κρείσσων < κρατύς

Επίθετο

κρείσσων

1. συγκριτικός βαθμός του κρατύς: ισχυρότερος
2. συγκριτικός βαθμός του ἀγαθός: καλύτερος

Άλλες μορφές

• αττικός τύπος : κρείττων
• δωρικός τύπος : κάρρων
• ιωνικός τύπος : κρέσσων

Πηγές

• κρείσσων - Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής - Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2006‑2008. greek‑language.gr
• κρείσσων - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κρείσσων - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.