κρασοπώλης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κρασοπώλης	οι	κρασοπώλες
γενική	του	κρασοπώλη	των	κρασοπωλών
αιτιατική	τον	κρασοπώλη	τους	κρασοπώλες
κλητική		κρασοπώλη		κρασοπώλες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κρασοπώλης < κρασ(ί) + -ο- + -πώλης

Ουσιαστικό

κρασοπώλης αρσενικό

• (επάγγελμα) αυτός που πουλά κρασί· ταβερνιάρης, κάπελας

  ※  Ὁ κρασοπώλης, ἀνυπομονῶν κ' ἐξωργισμένος ἐπροσπάθει νὰ τὸν πείσῃ ὃτι ἦσαν ἀλάθητα τὰ κατάστιχά του καὶ τοῦ ἐπανέλεγε μὲ τὴν τραυλὴν φωνήν του: …

  Ανδρέας Καρκαβίτσας, Η Λυγερή (Αθήνα: Εκ του Τυπογραφείου της “Εστίας”, 1896), σ. 73.

Άλλες μορφές

• κρασοπούλης (σπάνιο, παρωχημένο)
• κρασοπούλος (σπάνιο, παρωχημένο)

Συνώνυμα

• κρασάς
• οινέμπορος
• οινοπώλης

Συγγενικά

• κρασοπουλειό
• κρασοπωλώ (σπάνιο, παρωχημένο)

→ δείτε και τις λέξεις κρασί, πωλώ και πουλώ

Μεταφράσεις

    κρασοπώλης

→ δείτε τη λέξη οινοπώλης