κουμπούρι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κουμπούρι	τα	κουμπούρια
γενική	του	κουμπουριού	των	κουμπουριών
αιτιατική	το	κουμπούρι	τα	κουμπούρια
κλητική		κουμπούρι		κουμπούρια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κουμπούρι < μεσαιωνική ελληνική κουμπούρι < τουρκική kubur < αραβική قبور (qubūr), πληθυντικός τού قبر (qabara: τάφος, μνήμα) < ρίζα ق ب ر (q-b-r)

Ουσιαστικό

κουμπούρι ουδέτερο

1. (λαϊκότροπο) (παρωχημένο) υποκοριστικό του κουμπούρα
2. (λαϊκότροπο) άλλη μορφή του κουμπούρα

Μεταφράσεις

    κουμπούρι