τάφος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	τάφος	τάφοι
γενική	τάφου	τάφων
αιτιατική	τάφο	τάφους
κλητική	τάφε	τάφοι

Ετυμολογία

τάφος < αρχαία ελληνική τάφος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈta.fɔs/

Ουσιαστικό

τάφος αρσενικό

1. o τόπος όπου θάβεται ο νεκρός
2. ταφικό μνημείο
3. (μεταφορικά) άνθρωπος απόλυτα εχέμυθος
4. (μεταφορικά) ο θάνατος, το τέλος

Συγγενικές λέξεις

• θάβω
• ξεθάβω
• ταφή
• ταφικός
• ταφόπετρα
• ταφόπλακα

Μεταφράσεις

    τάφος

αγγλικά : grave (en), tomb (en) γαλλικά : tombe (fr), sépulture (fr), tombeau (fr) γερμανικά : Grab (de) εσπεράντο : tombo (eo) ιταλικά : tomba (it) καταλανικά : sepulcre (ca) κροατικά : grob (hr)

ουγγρικά : sír (hu) τσεχικά : hrob (cs) φινλανδικά : hauta (fi)

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

τάφος < θάπτω < ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *dʰembʰ-

Ουσιαστικό

τάφος αρσενικό

1. ταφή
2. ενταφιασμός
3. κηδεία
4. η πράξη της ταφής
5. ο ίδιος ο τάφος, τύμβος, μνήμα
6. ((στον πληθυντικό) λέγεται για ένα μόνο τάφο