κηρόπλαστος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	κηρόπλαστος	η	κηρόπλαστη	το	κηρόπλαστο
γενική	του	κηρόπλαστου	της	κηρόπλαστης	του	κηρόπλαστου
αιτιατική	τον	κηρόπλαστο	την	κηρόπλαστη	το	κηρόπλαστο
κλητική		κηρόπλαστε		κηρόπλαστη		κηρόπλαστο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	κηρόπλαστοι	οι	κηρόπλαστες	τα	κηρόπλαστα
γενική	των	κηρόπλαστων	των	κηρόπλαστων	των	κηρόπλαστων
αιτιατική	τους	κηρόπλαστους	τις	κηρόπλαστες	τα	κηρόπλαστα
κλητική		κηρόπλαστοι		κηρόπλαστες		κηρόπλαστα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κηρόπλαστος < αρχαία ελληνική κηρόπλαστος (κηρ(ός) + -ό- + -πλαστος)

Προφορά

ΔΦΑ : /ciˈɾo.pla.stos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κη‐ρό‐πλα‐στος

Επίθετο

κηρόπλαστος, -η, -ο

• ο φτιαγμένος από κερί

Μεταφράσεις

    κηρόπλαστος

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ κηρόπλαστος	τὸ κηρόπλαστον	οἱ, αἱ κηρόπλαστοι	τὰ κηρόπλαστα
Γενική	τοῦ, τῆς κηροπλάστου	τοῦ κηροπλάστου	τῶν κηροπλάστων	τῶν κηροπλάστων
Δοτική	τῷ, τῇ κηροπλάστῳ	τῷ κηροπλάστῳ	τοῖς, ταῖς κηροπλάστοις	τοῖς κηροπλάστοις
Αιτιατική	τὸν, τὴν κηρόπλαστον	τὸ κηρόπλαστον	τοὺς, τὰς κηροπλάστους	τὰ κηρόπλαστα
Κλητική	κηρόπλαστε	κηρόπλαστον	κηρόπλαστοι	κηρόπλαστα
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			κηροπλάστω
Γενική-Δοτική			κηροπλάστοιν

Ετυμολογία

κηρόπλαστος < κηρ(ός) + -ό- + -πλαστος

Επίθετο

κηρόπλαστος, -ος, -ον

• που έχει πλαστεί με κερί

Πηγές

• κηρόπλαστος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κηρόπλαστος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• κηρόπλαστος - Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français (Το Μεγάλο Μπαγί: Λεξικό [αρχαίας] ελληνικής-γαλλικής), Παρίσι: Hachette.