καταμήνυση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	καταμήνυση	οι	καταμηνύσεις
γενική	της	καταμήνυσης*	των	καταμηνύσεων
αιτιατική	την	καταμήνυση	τις	καταμηνύσεις
κλητική		καταμήνυση		καταμηνύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, καταμηνύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταμήνυση < ελληνιστική κοινή καταμήνυσις < αρχαία ελληνική καταμηνύω

Ουσιαστικό

καταμήνυση θηλυκό

• (νομικός όρος) η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του καταμηνύω

Μεταφράσεις

    καταμήνυση

γαλλικά : plainte (fr)