καλόβαθρον

Νέα ελληνικά (el)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

καλόβαθρον < αρχαία ελληνική καλόβαθρον

Προφορά

ΔΦΑ : /kaˈlo.va.θɾon/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐λό‐βα‐θρον

Ουσιαστικό

καλόβαθρον ουδέτερο

• (καθαρεύουσα) ξύλινο σκέλος στήριξης ακρωτηριασμένου άκρου

Μεταφράσεις

    καλόβαθρον

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	καλόβαθρον	τὰ	καλόβαθρᾰ
γενική	τοῦ	καλοβάθρου	τῶν	καλοβάθρων
δοτική	τῷ	καλοβάθρῳ	τοῖς	καλοβάθροις
αιτιατική	τὸ	καλόβαθρον	τὰ	καλόβαθρᾰ
κλητική ὦ!		καλόβαθρον		καλόβαθρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καλοβάθρω
γεν-δοτ	τοῖν		καλοβάθροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καλόβαθρον < κωλό- (κῶλον) + βάθρον

Ουσιαστικό

καλόβαθρον ουδέτερο

• (ελληνιστική κοινή) varia lectio του κωλόβαθρον: το ξυλοπόδαρο