καλίγιον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	καλίγιον	τὰ	καλίγιᾰ
γενική	τοῦ	καλιγίου	τῶν	καλιγίων
δοτική	τῷ	καλιγίῳ	τοῖς	καλιγίοις
αιτιατική	τὸ	καλίγιον	τὰ	καλίγιᾰ
κλητική ὦ!		καλίγιον		καλίγιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καλιγίω
γεν-δοτ	τοῖν		καλιγίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καλίγιον < καλίγα / καλλίγα < λατινική caliga < calceus < calx < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα (s)kel- (στρογγυλός, καμπυλωτός)

Ουσιαστικό

καλίγιον ουδέτερο

• είδος παπουτσιού

Άλλες μορφές

• καλίγι
• καλίγιν
• καλίκι

Συγγενικά

• καλιγάς
• καλιγοκάρφι
• καλιγώνω
• καλίγωσις
• καλικάντζαρος