θερμαντήρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	θερμαντηρ-
ονομαστική	ὁ	θερμαντήρ	οἱ	θερμαντῆρες
γενική	τοῦ	θερμαντῆρος	τῶν	θερμαντήρων
δοτική	τῷ	θερμαντῆρῐ	τοῖς	θερμαντῆρσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	θερμαντῆρᾰ	τοὺς	θερμαντῆρᾰς
κλητική ὦ!		θερμαντήρ		θερμαντῆρες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		θερμαντῆρε
γεν-δοτ	τοῖν		θερμαντήροιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κλητήρ' όπως «κλητήρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θερμαντήρ (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική θερμαν(τός) + -τήρ < θερμαίνω < θερμός (< θέρω) < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *gʷʰer-mo- < *gʷʰer- (θερμός, ζεστός)

Ουσιαστικό

θερμαντήρ αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) θερμαντήρας

Πηγές

• θερμαντήρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.