εὑρεσίτεχνος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	εὑρεσίτεχνος	τὸ	εὑρεσίτεχνον
γενική	τοῦ/τῆς	εὑρεσιτέχνου	τοῦ	εὑρεσιτέχνου
δοτική	τῷ/τῇ	εὑρεσιτέχνῳ	τῷ	εὑρεσιτέχνῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	εὑρεσίτεχνον	τὸ	εὑρεσίτεχνον
κλητική ὦ!		εὑρεσίτεχνε		εὑρεσίτεχνον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	εὑρεσίτεχνοι	τὰ	εὑρεσίτεχνᾰ
γενική	τῶν	εὑρεσιτέχνων	τῶν	εὑρεσιτέχνων
δοτική	τοῖς/ταῖς	εὑρεσιτέχνοις	τοῖς	εὑρεσιτέχνοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	εὑρεσιτέχνους	τὰ	εὑρεσίτεχνᾰ
κλητική ὦ!		εὑρεσίτεχνοι		εὑρεσίτεχνᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	εὑρεσιτέχνω	τὼ	εὑρεσιτέχνω
γεν-δοτ	τοῖν	εὑρεσιτέχνοιν	τοῖν	εὑρεσιτέχνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

εὑρεσίτεχνος < αρχαία ελληνική εὑρίσκω + τέχνη • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Επίθετο

εὑρεσίτεχνος, -ος, -ον

• (ελληνιστική κοινή) εφευρέτης / ευρετής των τεχνών

Πηγές

• εὑρεσίτεχνος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.