εὐδοκία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	εὐδοκίᾱ	αἱ	εὐδοκίαι
γενική	τῆς	εὐδοκίᾱς	τῶν	εὐδοκιῶν
δοτική	τῇ	εὐδοκίᾳ	ταῖς	εὐδοκίαις
αιτιατική	τὴν	εὐδοκίᾱν	τὰς	εὐδοκίᾱς
κλητική ὦ!		εὐδοκίᾱ		εὐδοκίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		εὐδοκίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		εὐδοκίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εὐδοκία < εὐδοκέω + -ία < αρχαία ελληνική εὖ + δοκέω

Ουσιαστικό

εὐδοκία θηλυκό

1. (ελληνιστική κοινή) ευδοκία, καλή θέληση, εύνοια
2. (ελληνιστική κοινή) επιδοκιμασία, επιβεβαίωση
3. (ελληνιστική κοινή) ευχαρίστηση

Πηγές

• εὐδοκία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• εὐδοκία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.